سَگ (نام علمی: Canis lupus familiaris) زیرگونهٔ اهلی گرگ‌ها و پستانداری از راستهٔ سگ‌سانان است. سگ از نخستین جانوری است که به دست انسان اهلی شد و انسان‌ها به طور گسترده‌ای این حیوان را برای انجام کارهای گوناگون، شکار نگهداری دام و به همچنین حیوان همدم نگهداری کرده‌اند. سگها نقش های مختلفی را در جوامع انسانی بر عهده گرفته‌اند و از ایشان برای شکار، گله‌داری، بارکشی، محافظت، کمک به پلیس و نیروهای نظامی، همراهی و همدمی و کمک به اشخاص دچار ناتوانی استفاده شده و همچنین در بعضی فرهنگ‌ها از آن به عنوان یک منبع غذایی استفاده می‌شده‌است.
در سال ۲۰۰۱ برآورد شده که حدود ۴۰۰ میلیون قلاده سگ در سراسر دنیا زندگی می‌کنند.
سگها شامل صدها نژاد متفاوت می‌شوند که بیشتر آنها در چندصد سال اخیر به وسیله اصلاح نژادی توسط انسان‌ها ایجاد شده‌اند. انسان‌ها از طریق تولید نسل از سگهای دارای صفات جسمی و رفتاری مخصوص برای انجام بهتر نقش‌های خاص باعث ایجاد نژادهای متفاوتی از سگهای شده‌اند که تفاوت‌های ظاهری قابل توجهی با یکدیگر دارند. ارتفاع انواع مختلف سگ از سطح زمین تا بین دو کتف از حدود ۱۵ سانتی متر در نژاد شی‌هواهوا تا حدود ۷۶ سانتیمتر در سگ تازی ایرلندی متغیّر است. رنگ آنها نیز از سفید تا سیاه و از قهوه‌ای تیره تا روشن با طرح‌های مختلفی متغیر است. پوشش آنها نیز از بسیار کوتاه تا چند سانتی متر متفاوت است، از موی خشن تا پشم صاف، مجعد یا نرم.
تاریخچه
برخی تحقیقات نشان می‌دهند که سگها دست کم در حدود پانزده هزار سال پیش اهلی شده‌اند، اما با معیار قرار دادن شواهدی که از فسیل‌ها و از آزمایش دی‌ان‌ای به دست آمده‌است سگها از یک صد هزار سال پیش اهلی شده بودند. تحقیقات دیگر نشان می‌دهند که از اهلی شدن سگها زمان کمتری می‌گذرد و سگها از اهلی کردن گروهی از گرگ‌ها که از قبل از گرگ‌های دیگر منشعب شده بودند به وجود آمده‌اند. سگها دو نوع کلی دارند. (سگهای شکاری و سگهای خانگی).
منشاء سگها
سگهای اهلی همانند دیگر خویشاندان سگ‌سان خود مثل روباه، شغال، گرگ و دینگو متعلق به راسته گوشتخواران می‌باشند. دینگو نوعی پستاندار است که از نظر جایگاه بین اجداد سگ و پریا قرار دارد. ارتفاع آن ۵۰ سانتی متر بوده، به رنگ قرمز تا حنائی روشن یافت میشود. اولین اعضای خانواده سگ سانان حدود ۲۵ میلیون سال قبل در شمال آمریکا رفتند، روباه‌ها از این گروه مشتق شدند. سابقه نگهداری سگها در اروپا به حداقل ۱۰ هزار سال قبل بر میگردد.بیشتر شواهد نشان می‌دهد که اصلیت سگهای اهلی منسوب به آفریقا و آسیا است و از آنجا به همراه مهاجرین به اروپا آورده شده‌اند. سابقه اهلی کردن سگ در جنوب غربی آسیا به ۲۰ هزار سال قبل برمی گردد.دانشمندان در مورد اینکه اجداد وحشی سگها، گرگ، شغال، یا دینگو بوده‌است اختلاف نظر دارند. هر چند که در مورد این نکته که گرگ و احتمالاً شغال در خانواده سگها قرار دارند متفق‌القول هستند. گروهی بر این عقیده‌اند که تمام سگها از پستاندار اولیه به نام maicid که بیش از ۵۰ میلیون سال قبل می‌زیسته‌است مشتق شده‌اند.گروهی دیگر نوعی گوشتخوار به نام Canis Ferus را که منقرض شده‌است، منشا سگهای اهلی می‌دانند اما مدارکی دال بر وجود این گوشتخوار به دست نیامده و این تنها یک فرضیه‌است.
منشا نژادهای سگ
همان طوری که در طبیعت، تمامی موجودات زنده خودشان را با شرایط محیطی و تغییرات آب و هوایی وفق می دهند هیچ شکی وجود ندارد که سگها نیز که در مراحل اولیه در نقاط مختلف جهان به وجود آمدند خودشان را با این شرایط سازگار کرده باشند . سگهای تازی اولیه برای نواحی بیابانی و جلگه ای و سگهای مستیف برای نواحی کوهستانی و جنگلی سازش یافتند. موتاسیون (جهش) موجب افزایش تعداد گونه‌ها شد و بتدریج این گونه‌ها آگاهانه توسط انسان به کار گرفته و پرورش داده شد. جمجمه‌ها و استخوان‌های یافت شده از عصر حجر نشان می دهد که حد اقل چهار نوع سگ در اروپا وجود داشته است که از نظر جثه و شکل جمجمه با هم تفاوت داشتند.دور از واقعیت خواهد بود اگر تصور کنیم که انسان در ایجاد این چهار گونه دخالتی داشته است. منشا این چهار گونه ممکن است متفاوت باشد. به عنوان مثال در بعضی موارد از گرگ و در مواردی دیگر از شغال مشتق شده اند. همچنین ممکن است از حیوان دیگری که به طور مستقل از سایر حیوانات تکامل یافته است به وجود آمده باشند.
نژادهای سگ
سگها را بر اساس کارایی به دسته‌های مختلفی از جمله سگ گله(ژرمن شپرد)، سگ نگهبان(دوبرمن)، سگ کاری(رتوایلر)، سگ شکاری (تازی)، سگ سورتمه (هاسکی) و سگ همراه (پاپیون) دسته‌بندی می‌کنند.
آکیتا
مشخصات
آکیتا، سگ شجاع، و خانواده گرا و قوی است.سگ های آکیتا دارای غرایز قوی نگهبانی و حفاظتی و ارضی هستند.آیکتا سگی آرام، بزرگ و قدرتمند است که می تواند تهدید آمیز باشد.بعضی از آنها آرام هستند و برخی از آنها پرخاشگر، بنابراین نژاد همیشه باید در اطراف کودکان نظارت شود. آکیتا روشن و حساس است، اما او همچنین مستقل، لجباز، و غالب است،بنابراین در اوایل آموزش ممکن است شمارا به عنوان رهبر نپذیرد، با این حال، با صبر و پشتکار، آکیتا به دلیل هوش خود, بسیار تربیت شدنی است.آنها نیاز متوسطی به ورزش دارند و باید روزانه مقداری ورزش کنند.آکیتا بخشی از خانواده شما خواهد بود ، یک حامی وفادار با فداکاری بی نظیر است.
آموزش
آکیتا به نسبت سایر نژادها نیاز به تمرین برای آموزش دارد.او از بسیاری از نژادهای دیگر دستورات جدید را آهسته تر می آموزد.شما باید دقت و صبر بیشتری در هنگام آموزش او خرج کنید .
ریزش مو
ریزش موی آکیتا بسیار زیاد است.
نظافت آکیتا
برای اینکه موهای آکیتا ریزش شدیدی دارد,روزانه نیاز به برس زدن او ضروری میباشد.
اسکای تریر
اسکای تریر (به انگلیسی: SKYE TERRIER)از نژادهای سگهای تریر است.این سگ از سگهای زیبایی است که بیشتر خانم‌ها آنها را نگه می دارند و به دلیل موهای بلندش به مراقبت بیشتری نیاز دارد و باید وقت کافی برای شانه زدن آنها صرف شود. از نظر ویژگی‌های ظاهری، دارای موهای پرپشت هستند که تمام بدنشان را می پوشاند.حتی صورتشان نیز با مو پوشیده است. موی این سگها آنها را در برابر خارهای بیابان و اسیب دندان‌های روباه محافظت می کند. موهای این حیوان نباید زیاده از حد بلند شود، البته کوتاه هم نباید بشود. مراقبت از آنها زیاد مشکل نیست، ولی همه روزه باید برس زده شوند. شکوه و قشنگی موهایش بعد از سال سوم به حد اعلای خود می رسد. این سگها دارای بدنی کشیده و پاها کوتاه می باشد. این سگها خیلی جنگجو هستند. از لحاظ رنگ، آبی یا خاکستری تیره و روشن یا آتشی با نقطه‌های سیاه استاندارد است. گوش این سگها آویزان است. ارتفاع این سگها ۲۵ سانتی متر و درازای آنها تا ۶۰ سانتی متر می رسد . این سگها اطفال را خیلی دوست دارند و در برابر غریبه‌ها بسیار محتاطانه رفتار می کنند.
اشناوزر
اشناوزر (به آلمانی: schnauzer) از انواع سگهای آلمانی نگهبان به شمار می‌رود. تلفظ درست‌تر آلمانی آن «اشناؤتزر» است.
سگهای اشناوزر آلمانی به ۳ دسته تقسیم بندی می‌شوند:
ریزِن اشناوزر(بزرگ)
میتل اشناوزر(متوسط)
سوِرگ اشناوزر(کوچک)
سگی است سرزنده، فعال، جسور، خوش خلق و باهوش. جهت نگهبانی از خانه مناسب میباشد و دشمن موش هاست. حرکات این حیوان سریع است و به آسانی تربیت میشود. این سگها از لحاظ محبت به کودکان از دیگر سگها متمایز هستند، ولی بسیار بد گمان به غریبه‌ها هستند. به تمرین و ورزش وافری نیاز دارد. از نظر ویژگی‌های ظاهری دارای بدنی چهارشانه و قوی است. بدن چهار گوشش توسط موهای خشن پوشیده شده‌است. گوش‌های این حیوان تیز است. پو شش بدنش ضخیم، سیمی و زمخت است. گوشها، پاها و دست‌ها به وسیله موهای کوتاه پوشیده میشود. رنگهای فلفل نمکی و سیاه کهربایی دارا می‌باشند. تقریبااز ۳۰ سانتیمتر تا ۷۰ سانتیمترارتفاع دارند.
باکسر
باکسر (به انگلیسی: Boxer) گونه‌ای از سگهای نگهبان است.
گروه نژادی
باکسر در گروه دوم نژادی قرار دارد
ثبت بین‌المللی
FCI, AKC, UKC, TKC, CKC
منشا
کشور منسوب:آلمان این نژاد در سال ۱۸۵۰ در مونیخ آلمان از جفت گیری بولداگ Bulldog و بولن بیسر مستیف Bullen beisser mastiff: حاصل شد. از اولین نژاد آن در شکار خرس و از نسل دوم در جنگ با بوفالو استفاده شده.خصلت وحشی این نژاد جدید ارتباط مستقیمی با اجدادش داشته‌است، البته پرورش دهندگان به طور چشمگیری از خلق و خوی درنده این نژاد کاسته‌اند و در سال ۱۸۹۶ این نژاد به کمال رسید و اولین باشگاه باکسر تاسیس شد.
ظاهرشناسی
در این نژاد بین سر و بدن تناسب ویژه‌ای برقرار است، همچنین سر باید غیر گوشتی و بدون چین و چروک باشد فک بالا به مراتب بیشتر از فک پایین به طرف جلو کشیده باشد. حین بسته بودن دهان نباید زبان و یا دندانها مشهود باشند. بینی در این نژاد بزرگ و سیاه، حفره‌های بینی باز است. گوشها آویخته‌است و برای زیبای و افراشته ماندن گوش معمولاً جراحی میشود. چشمها سیاه و یا قهوه‌ای تیره‌است و صورت گرد، عضلانی و البته بدونه چین خوردگی است. دم بلند و باریک است که بسیار کوتاه جراحی میشود و افراشته‌است. پاهای جلو قائمو موازی است.
قد، وزن
نرها ۶۳ _۵۷ سانتیمتر، ماده‌ها ۵۹ _۵۳ سانتیمتر میباشد.
سگهای نر که قد آنها حدود۶۰ سانتیمتر است وزنشان بیشتر از ۳۰ کیلوگرم میباشد و در سگهای ماده که قد آنها تقریباً ۵۶ سانتیمتر است وزنشان در حدود ۲۵ کیلوگرم میباشد.
رنگ اصلی در این نژاد رنگ حنایی و یا والر حنایی با خطوط سیاه است. رنگی حنایی در این نژاد بسیار متنوع است و از حنایی روشن تا قهوه‌ای مایل به قرمز دیده میشود و فاصله خطوط و وضوح رنگ سیاه نیز متغیر میباشد. و در صورت، سینه و پاها لکه‌های سفید دیده میشود. و بدن پوشیده از موهای کوتاه صاف و براق است.
رفتارشناسی
سگی با وفا است و نیز رفتار خوبی با کودکان دارد و در مقابل صاحبش خشونت نشان نمی‌دهد، عاقل و بصیر، فرمانبردار و با محبت است. در مقابل بیگانگان خشن و سرسخت است. در نزاع با سگها خیلی شجاع است، ولی هیچگاه به سگهای ضعیفتر از خود حمله نمی‌کند. تا سه سالگی میل مفرطی به بازی و بازی گوشی دارد و بعد از این مدت آرام و مطیع میشود.
کارایی
از این نژاد به عنوان سگ نگهبان، محافظ استفاده میشود و در گروه سگهای کاری قرار دارد. این سگ ها بسیار سرسخت هستند و اگر احساس کنند که صاحبشان در خطر است سریع اقدام خواهند کرد بهتر است بوکسر در خانواده نباشد زیرا باید یک صاحب داشته باشد و اگر چند صاحب داشته باشد و تربیت نشود ممکن است دست به کشتن انسان های غریبه بکند زیرا او یک صاحب ندارد.
بیماری
این نژاد مستعد بیماری روماتیسم است و با اینکه علاقه زیادی به تحرک دارد نباید در هوای سرد و بارانی برای پیاده روی برده شود.
باکسرهایی با داشتن خصوصیاتی مانند پرخاشگری، مهاجم بودن، ترس زیاد و غیر قابل کنترل بودن اجازه شرکت در مسابقات و نسل کشی را نیز ندارد.
بوستن تریر
بوستن تریر (به انگلیسی: BOSTON TERRIER) از انواع سگهای گروه تریرها می باشد. این سگ، سگ ملی آمریکا است که در نیمه دوم قرن اخیر شناخته شده است و تا موقع جنگ جهانی دوم به نام سگ آمریکایی پرورش می یافت. این سگ از لحاظ صفات و خصوصیاتش شبیه Bull dog انگلیسی است. سگ بسیار باهوشی میباشد . نسبت به صاحبش و سایر افراد خانواده بسیار وفادار و فداکار است. نسبت به سایر تریرها آرامتر میباشد ولی سگ فعال و پرتحرکی است و به دلیل موهای کوتاهش به مراقبت کمتری نیاز دارد. از نظر ویژگی‌های ظاهری دارای اندازه ای متوسط، با لکه‌های سفید می باشد. حالت گندم گونی باید در کل بدن بوضوح مشهود باشد. رنگ سیاه همراه با لکه‌های سفید قابل قبول است اما رنگ گندم گون با لکه‌های سفید ارجحیت دارد. در حالت طبیعی و مطلوب پوزه سفید است اما گاهی روی سر، گردن، قفسه سینه یا کل دست‌ها و پاها تا زیر مفصل خرگوشی سفید درخشان می باشد.
بول تریر
بول تریر (به انگلیسی: BULL TERRIER)از نژادهای سگهای تریر است.این سگ از نظر صفات بی نظیر است. در بین کارشناسان سگ، این حیوان به شجاعت، قدرت، چابکی و زرنگی، سماجت و سر سختی معروف است. سگی است نترس و پر دل و جرات که به آسانی تربیت پذیر است. علاوه بر این، مهربان، با نشاط و دوست داشتنی است. سگی است فوق العاده جنگجو که از هیچ خطری نمی‌ترسد. سگ باهوش و دلیری است که با یک اشاره و ادای یک کلمه به حمله و دفاع می‌پردازد ولی با اهل خانه مهربان و ملایم است لذا برای امر نگهبانی مناسب میباشد.از نظر ویژگی‌های ظاهری دارای بدنی متقارن، اندازه‌ای متوسط، مویی کوتاه، قدرت بدنی بالا، سزی نسبتاً بزرگ و گوش‌های تیز میباشد. رنگ این سگ کاملاً سفید با یک درخشندگی نقره‌ای یا سفید با تعدادی لکه روی سر است. لکه‌ها باید سیاه، خرمایی یا گندمگون باشند. رنگهای دیگر عبارتند از : خرمایی با پیشانب سیاه، قرمز، سیاه با لکه‌های خرمایی یا گندمگون. تقریباً در اکثر موارد تعداد لکه‌های سفید زیاد است. وزن آنها بین ۱۷ تا ۲۶ کیلوگرم است و ارتفاع آنها به ۴۲ تا ۴۲ سانتی متر می‌رسد. دارای چشمهای ریز سیاه و نافذ می‌باشند. گوش و دم آنها را نباید قطع نمود.«اطفال را خیلی دوست دارند.!»
پاپیلون
پاپیون سگی است از گونه سگهای عروسکی، کوچک و با قدی کوتاه و موهای لطیف و بسیار زیبا است .
تاریخچه
پاپیون از نژادهای بسیار قدیمی که قدمت آن در اروپا به هفصد سال پیش باز میگردد. این نژاد در زمان رُنانس در ایتالیا و بعدها در فرانسه پرورش یافت. اصولاً آنرا Dwarf Spaniel و Sported Spaniel می‌نامیدند، بعدها نام Toy Spaniel بر روی او نهادند. پرورش این نژاد در طول قرن ۱۳-۱۵ میلادی در ایتالیا رواج یافت .
خصوصیات بارز ظاهری
این نژاد کوچک، زیبا، باهوش و سرزنده‌است. دارای دم پرپشت و زیبایی است که آنرا مانند حلقه‌ای بر پشت خود نگاه می‌دارد و به همین دلیل مدت‌ها آنرا بنام Squirred Spaniel می‌شناختند. پوشش خارجی آن رنگهای متفاوتی را اعم از قهوه‌ای، سیاه، سرخ، سفید و ... شامل میشود. به نظر می‌رسد به دلیل فرم قرار گرفتن گوش‌هایش، به او پاپیون ( به معنای پروانه داده‌اند).
وزن در نرها: (۴-۵) ک.گ، در ماده‌ها: (۳-۴) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۲۰-۲۸) س.م، در ماده‌ها: (۲۰-۲۸) س.م
عمر آنا از ۱۲ سال بیشتر است و ممکن است تا ۱۶ سال نیز عمر کنند.
خصوصیات بارز اخلاقی
نژادی باهوش، پر محبت و بازیگوش است . سر و صدا ندارد و آموزش‌های کوچک را به راحتی فرا می‌گیرد. با انسان‌ها براحتی کنار می‌آید اما در برخورد با سگهای دیگر عصبی میشود.
پاگ
پاگ (به انگلیسی: pug) یک نژاد سگ است.
پاگ دارای جثه کوچک و عضلانی میباشد. به رنگهای سیاه، نقره‌ای، قهوه‌ای و طلایی یافت میشود. گوشها مخملی و به شکل گلبرگ رُز می‌باشند. اکثراً دارای خال بر روی گونه‌ها می‌باشند. چشمهای تیره، براق و برآمده و دم کوتاه فر خورده دارد (دم اگر دوبار فر بخورد ترجیح دارد).
خاستگاه
کشور چین
خلق وخو
سگی است باوفا، جنجالی، بی انضباط، سرکش، با محبت و خوشحال. جذاب، باهوش و بازیگوش. آموزشها را به خوبی فرا می‌گیرد. پاگ نسبت به تن صدا حساس است بنابراین نیازی به بلند کردن صدا در هنگام تنبیه حیوان نمی‌باشد. دیدبان خوبی است سگ صلح طلبی میباشد و رابطه خوبی با کودکان، سایر حیوانات خانگی و حتی غریبه‌ها دارد. پاگ به توجه زیادی از سوی صاحبش نیاز دارد و بی توجهی او را به یک موجود حسود تبدیل می‌کند.
وزن و ارتفاع
وزن در نرها: (۶-۹) ک.گ، در ماده‌ها: (۶-۸) ک.گ
ارتفاع در نرها: (۳۰-۳۶) س.م، در ماده‌ها: (۲۵-۳۰) س.م
طول:25-28
مشکلات سلامتی
پاگ نسبت به سرما و گرما حساسیت دارد و به‌سادگی دچار سرما خوردگی میشود. آلرژی، مشکلات پوستی و تنفسی، ریزش آب از چشمها وبینی نیز قابل ذکر میباشد. اکثراً توله‌ها توسط عمل سزارین به دنیا می‌آیند. خس خس کردن و خر و پف در پاگ‌ها شایع است. از دادن غذای اضافی به آن خودداری کنید چراکه استعداد زیادی در فربه شدن دارد چاقی باعث کاهش طول عمر سگ میشود.
شرایط نگهداری
برای نگهداری در آپارتمان مناسب میباشد. اصولاً در داخل خانه آرام است و نیازی به حیاط ندراد. به علت داشتن حساسیت نسبت به گرما و سرما بهتر است تا همیشه در داخل خانه نگهداری شود.
فعالیت بدنی
پاگ سگی کوچک و قدرتمند با پاهای کوتاه وصاف میباشد. از بازی کردن لذت می‌برد و انجامن فعالیتهای بدنی به او کمک می‌کند تا در شرایط بهتری از لحاظ فیزیکی قرار گیرد. ورزش دادن کوتاه و منظم پیشنهاد میشود اما باید توجه داشت تا اگر در هنگام بازی حیوان شروع به خرخر کرد، فعالیت بدنی را قطع نمود.
طول عمر
حدود ۱۲-۱۵ سال.
آراستن
موهای کوتاه و صاف پاگ برای آراستن ساده میباشد. برس کشیدن و استحمام در مواقع ضروری پیشنهاد میشود. بعد از شست‌وشو سریعاً او را خشک کنید تا از سرما خوردن حیوان جلوگیری شود. صورت و اطراف چشمها را باید به طور منظم با یک دستمال نمدار تمیز نمود. ریزش موی فصلی زیاد دارد.
تاریخچه
پاگ یکی از قدیمی‌ترین نژادها میباشد. اینطور به نظرمی رسد که وجود آن به ۴۰۰سال قبل از میلاد در آسیا باز میگردد. بعضی اعتقاد دارند که پاگ نشئت گرفته از پِکینیز مو کوتاه میباشد و برخی دیگر معتقدند که جد او را نژاد Small Bulldog تشکیل می‌دهد. همچنین این اعتقاد وجود دارد که پاگ نوع مینیاتوری نژاد کمیاب ماستیف فرانسوی بنام Dogue de Bordeaux میباشد. در قرن ۱۶ میلادی مورد توجه اشراف زاده‌های اروپایی قرار گرفت. موطن او تبت میباشد که بعدها از آنجا به ژاپن برده شد. هنگامی که در سال ۱۸۶۰انگلیسی‌ها قصر امپراطوری چین را تصاحب کردند چندین قلاده پاگ را به انگلستان بردند. این نژاد در سال ۱۸۸۵ به ثبت رسید.
پامرانین
پامرانین سگیست از گروه سگ های اسپیتز ، نژاد پامرانین از سگ های سورتمه نواحی ایسلند و لاپلند مشتق شده است البته نام این نژاد از منطقه پامرانیا گرفته شده است و احتمالاً علت آن اصلاح نژاد و کاهش اندازه این سگها در این منطقه است . در هر صورت سگهایی که از گروه که چثه بزرگ تر داشتند به عنوان سگ گله عمل میکردند ، این نژاد در قرن 19 مورد توجه قرار گرفت.
حیوان خانگی
پامرانین انواع بسیار کوچک، مطیع و با جثه کوچک نیز دارد که به عنوان یکی از مهمترین حیوانات خانگی شناخته میشود
مشخصات ظاهری
سر این حیوان در مقایسه با بدن دارای نسبت خوبیست ، چشمها براق به رنگ مشکی و اندازه متوسطی دارد و چشم ها بادامی شکل است گوش ها کوچک هستند و راست ایستاده اند گردن کوتاهی دارد و قاعده ان به خوبی ب اشانه ها اتصال میابد مو ها حالت مظاعف دارند و پوشش زیرین کوتاه نرم و ضخیم است
رنگ
پامرانین در انواع رنگ شامل قرمز ، نارنجی ، کرم و مشکی ، مشکی کم رنگ ، قهوه ای و خاکستری است.
پودل
پودل (poodle) سگی است از گونه سگ های غیرورزشی و پرسروصدا که سه گونه اش قابل ذکر است: ۱. پودل مینیاتوری (عروسکی)؛ 2. پودل استاندارد؛ ۳. پودل غول پیکر. این نژاد برای آموزش در سیرک نیز ایده‌آل است.
تاریخچه
به نظر می‌رسد که منشأ این نژاد آلمان است و در این کشور تحت عنوان Pudel نامیده می‌شده‌است. با این وجود این نژاد به عنوان سگ ملی در فرانسه و به عنوان آورنده اشیاء و یا سگ سیرک و با نام Coniche یا سگ مخصوص شکار مرغابی مورد توجه بوده‌است. بدون شک منشأ پودل سگ هایی بوده‌اند که شکار را از آب گرفته و می‌آوردند.
خصوصیات بارز ظاهری
صورتی رنگ و برخی خاکستری، نقره‌ای و کرم هستند. این سگ ذاتاٌ باهوش است و توانایی زیادی در آموختن دارد. موها در این نژاد سیمی مانند بوده و شامل یک ردیف موهای فرخورده و ضخیم در سطح و موهای پشم مانند و نرم در زیر میباشد.
وزن در نرها: (۷-۸) ک.گ، در ماده‌ها: (۷-۸) ک.گ ارتفاع در نرها: (۲۸-۳۸) س.م، در ماده‌ها: (۲۸-۳۸) س.م
همچنین عمر متوسط آنها بین ۱۲ تا ۱۵ سال است .
خصوصیات بارز اخلاقی
پودل نژادی شاداب، مغرور و حساس است و استعداد زیادی در آموختن دارد. سگی است مهربان اما با غریبه‌ها خو نمی‌گیرد.
پوینتر
پوینتر (به انگلیسی: Pointer) خوشخو، مشتاق به لطفا، و قابل اعتماد است و با کودکان به خوبی بازی می‌کند. پوینتر دارای غرایز قوی شکار، فعال، ورزشی و سریع است. با سایر سگها روابط خوبی دارد و هرگز حالت تهاجمی به خود نمی‌گیرد.
آموزش
پوینتر ها آموزش پذیری بالایی دارند،اما شکار با آنها آسان بوده و نیاز به آموزش های مبتدی میباشد
پیت‌بول
پیت بول کلیه انواع مختلف سگ در خانواده مولوسر (به انگلیسی: molosser) است.
تازی افغان
این نژاد از نژادهای قدیمی خانواده سگ های تازی است که از مشخصه‌های آن می‌توان یه دم و پوشش ابریشمی موهای این حیوان که منطبق با هوای مناطق کوه‌های افغانستان و شرق ایران است میباشد.
مشخصات ظاهری
.سگ تازی افغان بلندقد است، ایستاده ۲۴ - ۲۹ اینچ (۶۱ - ۷۴ سانتی متر) ارتفاع و وزن ۴۵ تا ۶۰ پوند (۲۰ - ۲۷ کیلوگرم). او زیبا و در عین حال و پشمالو میباشد.
تازی ایرلندی
سگ تازی ایرلندی (به انگلیسی: Irish Wolfhound) توسط رومیان به ایرلند آورده شد. سلتی‌های باستانی از تازی ایرلندی جهت شکار گرگ استفاده میکردند. البته هنوز هم از این سگ گرگ‌ها برای شکار گوزن‌های نر، خوک‌های وحشی، گرگ‌ها و کایوتها استفاده میشود.
سگ گرگ‌ها می‌توانند یک انسان را به وسیله حمله کردن به گلوی او بکشند.
تازی گری‌هوند
گری‌هوند، گونه‌ای از سگهای شکاری است که در درجهٔ اول آنها را برای مسابقه‌های سرعتی آماده می‌کنند. هرچند اخیراً به دلیل شهرتی که این گونه از سگها پیدا کرده‌اند از آنها به عنوان سگهای خانواده و حیوان خانگی نیز استفاده میشود. این نژاد از سگها بسیار رام و باهوش‌اند؛ پاهایی بلند و قدرتمند، سینه‌ای گود، ستون مهره‌های انعطاف‌پذیر و بدن باریک دارند؛ تمامی این ویژگی‌ها باعث میشود تا از آنها در مسابقات سرعتی استفاده شود. این سگ می‌تواند با سرعتی بیش از ۱۸ متر بر ثانیه (۵۹ فوت بر ثانیه) یا ۶۳ کیلومتر در ساعت (۳۹ مایل در ساعت) بدود.
توضیح
شکل ظاهری
جنس نَر این سگها معمولاً ۷۱ تا ۷۶ سانتیمتر (۲۸ تا ۳۰ اینچ) بلندی آنها تا جَدوگاه است و وزنی بین ۲۷ تا ۴۰ کیلوگرم (۶۰ تا ۸۸ پوند) دارند. جنس مادهٔ آنها کمی کوتاه‌تر است و بلندی شانه‌هایش بین ۶۸ تا ۷۱ سانتیمتر (۲۷ تا ۲۸ اینچ) است و وزنی بین ۲۷ تا ۳۴ کیلوگرم (۶۰ تا ۷۵ پوند) دارند. گری‌هوندها موهای بسیار کوتاهی دارند که این امر مراقبت از آنها را آسان‌تر می‌کند. حدود ۳۰ رنگ مختلف از این سگ تا به حال دیده شده‌است که به صورت تک‌رنگ یا ترکیبی از رنگهای سفید، خاکستری، سیاه، حنایی و قرمز بوده‌است.
ساختمان بدن
دلیل سرعت زیاد گری‌هوندها را باید در بدن سبک ولی عضلانی آنها، داشتن بزرگترین قلب در میان دیگران، کیفیت حرکت آنها و انعطاف پذیری بسیار زیاد ستون مهره‌های آنها جستجو کرد. منظور از کیفیت حرکت آنها نحوه ویژه دویدنشان است که در سرعت‌های بالا هر ۴ پا را هم زمان از زمین جدا می‌کنند.
رفتار
گری‌هوند با وجود اینکه در طول مسابقه پوزه بند بر دهان دارد اما بر خلاف ظاهرش و اعتقاد برخی، سگ وحشی نیست. آنها برای اینکه در طول مسابقه به یکدیگر آسیب نزنند باید پوزه‌بند داشته باشند. اما معمولاً بلافاصله پس از پایان مسابقه زمانی که هیجان ازبین رفت پوزه‌بند آنها برداشته میشود. پوست آنها بسیار نازک است و به راحتی در اثر دندان سگها، زخم میشود. البته مواردی در میان این سگها هست که باید در خارج از محیط مسابقه نیز پوزه‌بند داشته باشند، این به دلیل تمایل زیاد آنها به دنبال کردن شکارهای کوچک است.
گری‌هوندهای بالغ، نیاز ندارند به داشتن تمرین روزانه ندارند اما توله‌های آنها که هنوز یاد نگرفته‌اند چگونه از انرژی خود استفاده کنند اگر زمان کافی در بیرون سپری نکنند می‌توانند مخرب باشند و باید صاحب آنها باتجربه‌تر باشد.
گری‌هوند به عنوان حیوان خانگی
صاحبان گری‌هوند معتقدند این حیوان به عنوان حیوان خانگی فوق العاده است؛ آنها بسیار رام، ساکت و وفادار به صاحب خود هستند. برخلاف دیگر سگها اهل واق واق کردن زیاد نیستند و از بودن با انسان‌ها یا حیوان‌های دیگر لذت می‌برند و البته برخی از آنها هستند که مشکلی با بودن با دیگر حیوانات خانگی مانند گربه‌ها ندارند.
گری‌هوندها در محیط‌های ساکت راحت ترند و به شرطی که بچه‌ها به اندازه کافی بزرگ باشند تا با گری‌هوند تعامل داشته باشند می‌توانند با بچه‌ها دوست شوند.
تریر
کلمه تریر (به انگلیسی: terrier) به زبان فرانسه، به معنای سوراخی است که بعضی از حیوانات مانند خرگوش, روباه و غیره در زمین حفر می‌کنند و از این جهت به سگهای این گروه تریر گفته میشود که در اصل عادت داشتند شکار را تا سوراخ خود تعقیب نموده، به دام اندازند.
اسماعیل نواب صفا
اسمعیل نواب صفا (زاده ی: ۲۹ اسفند ۱۳۰۳ خورشیدی - درگذشت: ۱۹ فروردین ۱۳۸۴)،
نویسنده، محقق، شاعر و ترانه سرای معروف و برجستهٔ ایرانی
زندگی
خانواده
استاد سیّد اسماعیل نوّاب صفا در بیست و نهم اسفند ماه سال ۱۳۰۳ خورشیدی در شهر
کرمانشاه دیده به جهان گشود. خاندان پدری او همگی از جملهٔ نواب‌های اصفهان، که
از خانواده‌های مشهور اصفهانی به شمار می‌آید، بودند (بطور کلّی در اصفهان به
خانواده‌های منسوب به صفویّه «نوّاب» می‌گفتند.)و دایی پدرش «میرزا عبدالوهاب
خان معتمدالدوله» ملقب به نشاط اصفهانی از شاعران مشهور دورهٔ قاجار محسوب
می‌شد.
پدرش سیّد مرتضی نواب صفوی از سرسپردگان به سلسلهٔ صفائی نعمت اللهی بود که در
طی دیداری که در جعفرآباد شمیران با مرحوم ظهیرالدوله صفا داشت، از سوی وی که
قطب سلسلهٔ صفائی نعمت اللهی محسوب می‌شد، به لقب «نوابعلی» ملقّب گردید.
سید مرتضی یعنی پدر نوّاب صفاً بعدها، بواسطهٔ مشاغل دولتی خویش به اتفاق
خانواده به کرمانشاه عزیمت کرده و در همان شهر اقامت گزیده و ساکن شده بودند.
همچنین مادر ِاسمعیل نواب صفاً دختر میرزا حسن خان بصیری بود که به اتفاق یکی
از خاله‌هایش، یعنی فاطمه خانم بصیری مؤسس و گردانندهٔ نخستین مدرسه ملّی
دخترانه بنام «بصیرت» در سال ۱۳۰۸ در شهر کرمانشاه بودند.
تحصیلات و فعالیت‌ها
اسماعیل نوّاب صفا تحصیلات ابتدائی خود را در شهر کرمانشاه سپری می‌کند و پس از
چندی به همراه خانوادهٔ خود به گرگان عزیمت کرده و بعد از آن به تهران می‌آیند.
وی اوّلین شعرش را در سال ۱۳۲۳ در بیست سالگی در روزنامه توفیق به چاپ
می‌رساند. در آن موقع محمّد علی توفیق صاحب امتیاز و ابوالقاسم حالت سر دبیر
این روزنامه به شمار می‌آمدند. از آن پس به دعوت «ابوالقاسم حالت» به عضویت
هیئت تحریریه روزنامه «توفیق» در آمده و پس از چندی ستون مخصوصی با امضاء
مستعار«مرشد صفا» برای خود بازمی کند.
در تابستان ۱۳۲۵ به عضویّت نخستین کنگره شعرا و نویسندگان که در خانه فرهنگی
ایران و شوروی تشکیل شده بود انتخاب میشود. ریاست کنگره با ملک الشعرای بهار
بود و صادق هدایت نیز عضو هیئت رئیسهٔ آن محسوب می‌شد. اسماعیل نوّاب صفا
اوّلین تصنیف یا ترانه خود را بر روی یک آهنگ محلی کرمانشاهی ساخت که به نام
«وعده گلرخان» شهرت یافت. وی در سال ۱۳۲۶ با استاد اسماعیل مهرتاش آشنا شد که
در آن روزها جامعه باربد را تأسیس کرده بود. این آشنائی سبب شد که وی با
حسینعلی مستعان که در آن روزها ریاست رادیو را بر عهده داشت، آشنا شود. آشنائی
که کار او را به رادیو می‌کشاند واین آغاز کار هنری «نوّاب صفا» میباشد چرا که
در آنجا با نام آورترین هنرمندان عصر خویش آشنا شده و زمینهٔ فعّالیت هنری وی
در آنجا فراهم می‌آید.
«نوّاب صفا» در شهریور ۱۳۲۶ همکاری خود را با رادیو تهران آغاز می‌کند و به
عضویّت و دبیری شورای نویسندگان رادیو در آمده و همچنین بر برنامه-های رادیو
نظارت می‌نماید. وی همچنین از همان آغاز برای تماشا خانه‌های تهران، پیش پرده
می‌سازد و گاهی نیز در مجلّه هائی مثل تهران مصوّر اشعاری سیاسی به چاپ
می‌رساند که این اشعار با امضاء «مولانا صفا» به چاپ می‌رسید. همکاری وی با
مجید وفادار از همین زمان ادامه می‌یابد و برای آهنگهای او حدود ۱۲ ترانه
می‌سازد که برخی از آنها عبارتند از: دنیای من، آه بی اثر، خاکستر من، رویای
شیرین، دلنواز، و...
آشنائی «نوّاب صفا» با مهدی خالدی (یکی دیگر از برجسته‌ترین آهنگسازان و
نوازندگان ایرانی) نیز در منزل «مجید وفادار» صورت می‌گیرد و نخستین اثر مشترک
با «مهدی خالدی» بنام «رفتی» در دستگاه شور با صدای خانم دلکش در سال ۱۳۲۶ به
اجراء در میاید. حدود ۱۶ ترانه از همکاری «نوّاب صفا»و «مهدی خالدی» بجا مانده
که از برخی از مشهورترین این ترانه‌ها عبارتند از: آمد نو بهار، بگریم(در سوگ
صبا)، آهنگی در نوا، آئین وفاو... و بدین سان آفرینش ترانه‌های جاودانه «نوّاب
صفا» در کنار یارانش در رادیو با موفقیّت آغاز میشود.
«نوّاب صفا» مدّتی را نیز در مشاغل دولتی گوناگون از قبیل نمایندگی مجلس شورای
ملّی، رئیس دبیرخانه بنگاه بنادر و کشتیرانی، مدیریّت روابط عمومی شهرداری
تهران و... سپری می‌کند. امّا آنچه خود می‌پسندد و روح تشنه او را سیراب می‌کند
تغّزل است وترانه.
وی تا سالهای قبل از انقلاب ایران و همینطور در چند مورد طی سالهای پس از
انقلاب به فعالیت ترانه سرایی خویش ادامه می‌دهد، اما در عین حال طی سالهای پس
از انقلاب و تا پایان عمر پر برکتش، به تحقیق و نویسندگی نیز مشغول میگردد. از
جملهٔ این موارد می‌توان به چاپ کتابهای قصهٔ شمع که شرح خاطرات هنری استاد
میباشد، تفسیر پنج قصیده از اسدی طوسی، نغمهٔ مهر که شرح حال پنج شاعر و عارف
مشهور از جمله مولانا، سعدی، حافظ، بابا طاهر و خواجه عبدالله انصاری میباشد،
اشاره کرد.
همچنین مجموعهٔ اشعار ایشان به نام از یاد رفته و مجموعهٔ ترانه هایشان با نام
تکدرخت در همین سالها به چاپ رسیده‌است. ایشان همچنین «سفرنامهٔ فرهاد میرزای
معتمدالدوله» را با تجزیه و تحلیل کامل شرح حال فرهاد میرزا تصحیح و تحشیه
کرده‌اند و نیز «منشأت فرهاد میرزا» نیز از جمله آثار نوشتاری شاخص استاد
اسماعیل نوّاب صفا میباشد که در آخرین سالهای عمرشان تحریر شده‌است.
درگذشت
سرانجام چراغ عمر پر فروغ و پر افتخار استاد اسماعیل نوّاب صفا در ساعت ۱۱ صبح
روز جمعه ۱۹ فروردین ماه سال ۱۳۸۴ به خاموشی گرائید و پیکر ایشان در قطعه
هنرمندان واقع در بهشت زهرای تهران به خاک سپرده شد.
سالشمار زندگی هنری
۱۳۱۳- اوّلین دیدار قمرالملوک وزیری در سن ۱۰ سالگی در کرمانشاه.
۱۳۲۴- آغاز همکاری با مجید وفادار که به آفرینش حدود ۱۲ ترانه با آهنگهای او
انجامید.
۱۳۲۶- آشنائی با مرتضی محجوبی که به آفرینش ۴ ترانه به همراهی او انجامید.
۱۳۲۶- آشنائی با علی تجویدی که به آفرینش۷ ترانه به اتفاق او منجر شد.
۱۳۲۷-۱۳۲۶- آشنائی با حسین یاحقّی و خلق تصنیفهای «جوانی» و «بی خبر».
۱۳۲۸- ۱۳۲۶- آشنائی وهمکاری با هنرمندانی همچون عبدالعلی وزیری، حسین قوامی،
ابوالحسن ورزی، منوچهر همایون پور، ابوالحسن صبا، جلال تاج اصفهانی، حسین
تهرانی، جلیل شهناز، حسن کسائی، جواد بدیع زاده، محمّد میرنقیبی، احمد عبادی،
لطف الله مجد، داریوش رفیعی، حسینعلی ملّاح، غلامحسین بنان، ادیب خوانساری،
حسین صبا و...
۱۳۲۷- ترانه سرایی برای آهنگ روح الله خالقی، جهت تصنیف «مستی عاشقان»در
چهارگاه.
۱۳۲۷- اجراء برنامهٔ اشعار برگزیده در رادیو.
۱۳۲۸- آشنائی با حسینعلی ملّاح آهنگساز تصنیف «رویای هستی» با صدای غلامحسین
بنان.
۱۳۳۴-۱۳۲۹ – رفتن به خرمشهر در سمت رئیس دبیر خانه بنگاه بنادر و کشتیرانی.
۱۳۳۴- آشنائی با فرهنگ شریف
۱۳۳۵- بازگشت به تهران و آشنائی باداود پیرنیا مسئول موسیقی رادیو و آغاز
برنامه گلها.
۱۳۳۵- بازگشت به رادیو با مدیریّت نصرت الله معینیان و عضویّت مجدّد در شورای
نویسندگان.
۱۳۳۹-۱۳۳۵-همکاری با پرویز یاحقی و آفرینش حدود ۲۰ ترانه با آهنگهای او.
۱۳۴۲-۱۳۳۵- همکاری با حبیب الله بدیعی و آفرینش حدود ۱۳ ترانه با آهنگهای او.
۱۳۳۸- آخرین دیدار با قمرالملوک وزیری.
۱۳۴۲-۱۳۳۸- همکاری با انوشیروان روحانی و آفرینش حدود ۱۰ ترانه با آهنگهای وی.
۱۳۴۲-۱۳۳۸- همکاری با عباس شاپوری و آفرینش حدود ۶ ترانه با آهنگهای او.
۱۳۳۸- به بعد- همکاری با هنرمندان همایون خرّم، جواد لشکری، زرّین پنجه، اکبر
محسنی، محمّد میر نقیبی، حسین صمدی، امین الله رشیدی، فخری ملکپور و... و
آفرینش بیش از ۲۰ ترانه با همراهی آهنگهای این هنرمندان. آخرین این ترانه‌ها،
ترانهٔ «باغبانِ خسته» با آهنگی از علی نجویدی بود که در سال ۱۳۷۴ ساخته شد.
۱۳۳۹- عضویّت شورای شعر رادیو و اجرای برنامهٔ «قصّهٔ شمع».
۱۳۴۲- نشر کتاب کاروان شعر از سوی بنگاه مطبوعاتی صفی علیشاه.
۱۳۴۲- انتقال به سیستان و بلوچستان در سمت سرپرستی و اطلاعات رادیو.
۱۳۴۳-۱۳۳۹- مسئولیّت رادیوی استان گیلان با برنامهٔ کاروانی از شعر و موسیقی
۱۳۴۶-۱۳۴۴- بازگشت از گیلان به تهران و اشتغال در سمت مدیریّت روابط عمومی
شهرداری تهران.
۱۳۴۷- مدیریّت ادارهٔ کلّ اطلاعات و رادیو استان آذربایجان شرقی.
۱۳۴۸- انتقال به اصفهان در سمت مدیر کلّ و سرپرستی و اطلاعات رادیو.
۱۳۵۰- سرپرستی رادیو و تلویزیون اصفهان.
۱۳۵۷-۱۳۵۴- نماینده مردم اصفهان در مجلس شورای ملّی و نایل شدن به مقام باز
نشستگی.
۱۳۸۳-۱۳۵۷- انزوا و خانه نشینی و روی آوردن به تحقیق و پژوهش و نویسندگی و
همکاری گهگاه و جسته گریخته با برخی آهنگسازان ایرانی همچون اسدالله ملک در
زمینه ترانه سرایی.
۱۳۸۴ - درگذشت و به خاک سپرده شدن در قطعهٔ هنرمندان بهشت زهرای تهران.
آثار
عمدهٔ شهرتش به خاطر ترانه‌های بسیار زیبائیست که برای مشهورترین خوانندگان
ایرانی همچون: غلامحسین بنان، داریوش رفیعی، دلکش، پوران، ناهید سرفراز، عهدیه،
مرضیه، الهه، ناهید، شهناز خیام، عبدالعلی وزیری، حسین قوامی، آذر عظیما،
منوچهر همایون پور، غزال، شمس، پروین، هما، مهین صیادی، مهستی، هایده، یاسمین،
زهره، حسین خواجه امیری (ایرج)، اندیشه، اکبر گلپایگانی، سیمین آرین، منتشری،
عباس حکمت شعار، فیروزه، رشیدی، روحبخش و... سروده‌است.